Un muséu de Madrid expón obres furtaes d'Asturies

[astúricu]

L'Arqueolóxicu de Madrid expón pieces furtaes
del Patrimoniu artísticu asturianu

El Muséu Arqueolóxicu de Madrid vien exponiendo dende hai abondu tiempu una bayurosa y abondosa riestra de pieces artístiques asturianes que son Patrimoniu de la Humanidá con total impunidá yá que son un exemplu claru del expoliu, el furtu, el desinterés y la desprotección na que s'atopó y s'atopa inda el Patrimoniu hestóricu artísticu asturianu, esperdigáu de mala manera, bien de vegaes robáu o furtáu del so orixinal allugamientu y duldosamente trespasáu fuera de les fronteres d'Asturies ensin que naide o pocos se molestaren en denunciar estos y otros robos al bayurosu patrimoniu d'Asturies, una tierra que bien pue presumir d'una bayurosa herencia hestórica y polo tanto artística y cultural. Nin siquiera el patrimoniu asturianu de la Humanidá, el pre-románicu astur se llibra d'estos expolios y robos, en concretu la propia ilesia de San Miguel de Lliñu nel Narancu d'Uviéu tien pieces suyes importantes espuestes de mala manera nel Árqueolóxicu de Madrid, un muséu decimononicu que nun ye más qu'un exemplu de l'acción de los expolios artísticos propios d'otres dómines onde se pretendía que los patrimonios de los pueblos onde debíen tar yera na capital del estáu o incñusu nel estranxeru antes que nel so llugar propiu d'orixe. El Muséu británicu de Londres ye otru exemplu de cómo se ficieron nel pasáu los museos arqueolóxicos a costa del robu y l'expoliu de los pueblos del mundu con total impunidá ya qu'en munchos casos esos expolios ficiéronse cola complicidá o cola acción de los propios estaos imperiales. Grecia ye unu de los países, Turquía tamién y Exiptu en menor midida que más reclamen la devolución de los sos tesoros artísticos lliteralmente robaos de los sos países pa amosase como oxetos de feria en Museos xenerales foriatos. El Muséu de Madrid ye unu d'estos tipos de museos expoliadores, onde poco o cuasi nada ye de Madrid y toles xoyes artístiques son de fuera, talu ye'l casu de la Dama d'Elx que vien siendo reclamada pola Comunidá Valenciana cuantayá. Nel casu del Patrimoniu asturianu l'expoliu algama a la mesma ilesia de San Miguel de Lliñu de la que se robaron en concretu un dintel, un capitel adosáu, un salmer d'arcu, una clave d'arcu, un guapu capitel adornáu y otru fragmentu de capitel, fechos toos ellos de piedra calizo y marmol gris, exemplu too ello de la dexadez y l'expoliu del pre-románicu asturianu del que se llevaron cachos enteros pa fuera d'Asturies. Capítulu aparte merez l'expoliu o furtu cometíu no tocante a les xoyes d'oru de los ástures: torques, fíbules, diademes como la de Moñes, rotes y espardíes per dellos museos como'l de Madrid son un exemplu del robu al patrimoniu asturianu ensin derechos de tresmisión de propiedá claros y con un inclín de desaniciu de la personalidá del arte asturianu son too ello una amuesa de la vergoña que padeció l'arte en xeneral nel Estáu español y la poca consideración n'especial hacia l'arte asturianu. Les xoyes asturianes amuésense nel Muséu de Madrid con total despreciu ya ignorancia, nun se menciona nin siquiera el so orixe, l'arte de los ástures pal casu de les xoyes doraes, o la Monarquía asturiana pal casu del pre-románicu y el colmu de la burlla pasa pola amuesa tracamundiada nel Arqueolóxicu madrilanu de les xoyes de Veigadeo como supuesta "diadema de Ribadeo (Galicia)". El Muséu Arqueolóxicu de Madrid pertenez al Ministeriu d'Educación y Cultura español.

[Eli]

Interesante, aunque estoy de acuerdo con el sentimiento de lo que dices me parece que la realidad debe ser que España mira hacia el futuro como una sola nacion, en vez de una federacion de varios principados. Esto ultimo puede ser una realidad historica y talvez me equivoque, pero se me ocurre que la mayoria preferiria un estado/nacion que el regresar a lo que fue. Eso seria lo que yo preferiria de estar alla.

[astúricu]

poz ná que se lleven la catedral d'Uviéu entera piedra a piedra pa Madrí pa mayor gloria del imperiu.
Por ciertu, nel muséu del exércitu hespañol en Madrí hai un capitel llabráu de la catedral d'Uviéu expuestu. El colmu de la risión ye qu'esti capitel tien una tarxeta que diz que'l capitel del sieglu XV ye una "donación" d'un fulanu de tal (qu'evidentemente pañólu o garrólu del suelu y llevólu pa la so casina).
Si esto pa ti ye pa da-y glories a Hespaña... pues que viva la madre que la parió.... pa mi ye una vergoña miserable. ( una mierda-cagayón de nación entiéndase)

[Pororoca]

mu bien falao si señor!